หลังจากที่ราธียะดำเนินการบูชาสุริยเทพในตอนเที่ยงวันตามปรกติจนเสร็จสิ้น ราธียะก็เปิดโอกาสให้ผู้คนต่างๆ เข้ามาหาตนเพื่อขอบริจาคดังเช่นทุกวัน ราธียะสังเกตุเห็นพราหมณ์คนหนึ่งเดินเข้ามาหาตน ซึ่งมีประกายของเทพผู้เป็นราชาบนสวรรค์โดดเด่น
ราธียะเอ่ยถามพราหมณ์คนนั้นว่าต้องการร้องขอสิ่งใด พราหมณ์ก็พูดออกมาว่าตนไม่ต้องการทรัพย์สมบัติใด นอกจากกวจะ (ชุดเกราะ) และกุณฑล (ตุ้มหู) ของราธียะ
ราธียะรู้ได้ทันทีว่าตัวจริงของพราหมณ์คนนี้คือพระอินทร์ จึงหัวเราะออกมาและบอกกับพราหมณ์ว่าตนทราบแล้วว่าตัวตนที่แท้จริงของท่าน คือพระอินทร์ ตั้งใจจะมาขอของวิเศษที่ป้องกันตัวของตน เพื่อให้อรชุนได้เปรียบในสงครามที่จะมาถึง
แม้ว่าจะทราบเป้าหมายที่แท้จริงของพระอินทร์ ราธียะก็ยังเต็มใจจะมอบกวจะ และกุณฑลให้พระอินทร์ตามที่ร้องขอ ราธียะใช้มีดเลาะกวจะและกุณฑล ออกจากร่าง
ร่างกายของราธียะเต็มไปด้วยบาดแผล แต่ใบหน้าของราธียะเต็มไปด้วยความสุขที่ได้ทำตามสัญญาและบริจาคให้กับพระอินทร์ดังที่พระอินทร์ร้องขอ แม้ว่าการบริจาคนี้จะหมายถึงการสละชีวิตของราธียะก็ตาม