ฝ่ายพระอินทร์แม้จะได้สิ่งที่ต้องการดังตั้งใจ แต่การที่ราธียะยอมเฉือนใบหูและผิวหนังของตนเองเพื่อสละเกราะและตุ้มหูให้ตน สร้างความประทับใจให้กับพระอินทร์เป็นอย่างมาก
พระอินทร์กล่าวกับราธียะว่า แรกเริ่มเดิมทีตนคิดดูถูกราธียะว่าเป็นพวกดีแต่พูดเท่านั้น แต่บัดนี้ทราบแล้วว่าแท้ที่จริงราธียะก็นับเป็นสุภาพบุรุษคนหนึ่ง ที่ยอมสละได้แม้แต่ชีวิตตนเองเพื่อรักษาคำสัตย์ จากนั้นพระอินทร์ก็ประทานพรให้บาดแผลตามร่างกายของราธียะหายเป็นปกติ
พระอินทร์ยิ้มอย่างมีความสุข และกล่าวกับราธียะว่าการที่ราธียะเสียสละตนด้วยการยอมเฉือนเนื้อตนเอง ต่อไปราธียะจะมีอีกชื่อหนึ่งว่า 'กรรณะ' พระอินทร์ยินดีประทานสิ่งของได้หนึ่งอย่าง ขอให้ราธียะคิดให้ดีและเอ่ยออกมาว่าต้องการสิ่งใด
ราธียะทำความเคารพพระอินทร์ในร่างพราหมณ์อย่างให้เกียรติ และเอ่ยปากออกมาว่า แม้ว่าการร้องขอสิ่งตอบแทนจากการเสียสละจะเป็นเรื่องที่ราธียะหลีกเลี่ยงตลอดมา แต่ในครั้งนี้ตนจำเป็นต้องขอสิ่งตอบแทน เพื่อให้คนอื่นๆ ไม่ดูถูกพระอินทร์ได้ว่ามาสร้างแต้มต่อให้กับอรชุนลูกชายของตนเอง และปล้นชัยชนะจากราธียะไป ราธียะจึงเอ่ยปากขอหอกวาสุวีศักติ ซึ่งเป็นอาวุธวิเศษของพระอินทร์
พระอินทร์ได้ยินดังนั้นก็ประทานให้ราธียะ พร้อมบอกว่าหอกวาสุวีศักตินี้เป็นอาวุธวิเศษที่ราธียะสามารถใช้ได้เพียงครั้งเดียวเท่านั้น เมื่อใช้อาวุธนี้แล้วจะกลับคืนสู่พระอินทร์ในทันที
ราธียะกระหยิ่มยิ้มย่อง และกล่าวกับพระอินทร์ว่าราธียะตั้งใจจะใช้อาวุธวิเศษนี้เพื่อจัดการกับอรชุนเท่านั้น
พระอินทร์ได้ยินดังนั้นก็กล่าวเตือนให้ราธียะคิดให้ดี เพราะตราบใดที่อรชุนมีพระกฤษณะผู้เป็นเสมือนพระผู้เป็นเจ้าคุ้มครองอยู่ ราธียะก็ไม่มีทางจัดการกับอรชุนได้ จากนั้นก็เดินทางกลับอมราวดีซึ่งเป็นที่ประทับของพระอินทร์ตามเดิม
*ต่อจากนี้ ทางเพจจะขอเรียกราธียะ ว่า กรรณะตามชื่อที่พระอินทร์ตั้งให้จากความเสียสละครั้งยิ่งใหญ่ของราธียะ