เนื้อเรื่องมหาภารตะ

เรื่องที่เจ้าชายอัตราหาสารถีเพื่อเตรียมออกศึก กระจายไปในวงกว้างจนรู้เข้าถึงหูพฤหันนลา (อรชุน) ซึ่งปลอมตัวเป็นกระเทยคอยสอนการร้องรำให้กับพระธิดาของท้าววิราฏชื่อเจ้าหญิงอุตตรา พฤหันนลาบอกกับเจ้าหญิงอุตตราว่าตนเองเคยเป็นสารถีให้กับอรชุน...

ในเวลาไม่นานนักก็ปรากฏกองทัพพี่น้องเการพ จากราชสำนักหัสตินาปุระ นำโดยทุรโยธน์ และน้องๆ ทั้งหลาย กรรณะ ท้าวภีษมะ โทรณาจารย์ กฤปาจารย์ และอัศวัตถามา เดินทางมาปล้นชิงฝูงปศุสัตว์ของแคว้นมัสยะทางด้านเหนือ ตามแผนการณ์ที่วางไว้กับพระราชาสุสาร์มา...

กองทัพนำโดยท้าววิราฏเข้าปะทะกับกองทัพของพระราชาสุสาร์มาอย่างดุเดือด สร้างความประหลาดใจให้กับพระราชาสุสาร์มาเป็นอย่างมาก เนื่องจากเท่าที่ประเมิน กองทัพของแคว้นมัสยะนั้นขาดแม่ทัพอย่างเจ้าชายกีจักรไป ตามหลักไม่ควรจะสามารถตั้งรับได้อย่างเข้มแข็งเช่นนี้...

ทัพของพระราชาสุสาร์มา ผู้ครองแคว้นตริครรตะใช้เวลาเตรียมทัพเพียง 1 วัน ก็ยกทัพออกโจมตีฝูงปศุสัตว์ของแคว้นมัสยะทันที การจู่โจมอย่างไม่มีที่มาที่ไปของพระราชาสุสาร์มาทำความเสียหายให้กับฝูงปศุสัตว์ของแคว้นมัสยะอย่างมากมาย และมีผู้ดูแลสัตว์ล้มตายเป็นจำนวนมาก...

หลังจากได้ข้อสรุป ทุรโยธน์ก็เกิดความคิดที่จะนำทัพไปบุกแคว้นมัสยะในทันที ความคิดนี้ได้รับการสนับสนุนอย่างเต็มที่จากพระราชาสุสาร์มา ผู้ครองแคว้นตริครรตะ ซึ่งทำสงครามแย่งยิงพื้นที่กับแคว้นมัสยะมาตลอดเวลา...

ทางด้านทุรโยธน์ ผู้ปกครองแห่งราชสำนักหัสตินาปุระ ก็พยายามอย่างมากที่จะสืบหาแหล่งที่พักพิงของพี่น้องปาณฑพ ทุรโยธน์ส่งสายสืบปลอมตัวไปทั่วทุกหนแห่ง ไม่ว่าจะเป็นเมืองที่คาดการณ์ว่าพี่น้องปาณฑพจะไปหลบซ่อนตัวมากที่สุด เช่น เมืองทวารกาของพระกฤษณะ...

ฝ่ายพระอินทร์แม้จะได้สิ่งที่ต้องการดังตั้งใจ แต่การที่ราธียะยอมเฉือนใบหูและผิวหนังของตนเองเพื่อสละเกราะและตุ้มหูให้ตน สร้างความประทับใจให้กับพระอินทร์เป็นอย่างมาก พระอินทร์กล่าวกับราธียะว่า แรกเริ่มเดิมทีตนคิดดูถูกราธียะว่าเป็นพวกดีแต่พูดเท่านั้น...

หลังจากที่ราธียะดำเนินการบูชาสุริยเทพในตอนเที่ยงวันตามปรกติจนเสร็จสิ้น ราธียะก็เปิดโอกาสให้ผู้คนต่างๆ เข้ามาหาตนเพื่อขอบริจาคดังเช่นทุกวัน ราธียะสังเกตุเห็นพราหมณ์คนหนึ่งเดินเข้ามาหาตน ซึ่งมีประกายของเทพผู้เป็นราชาบนสวรรค์โดดเด่น...

ในเช้าวันต่อมาหลังจากค่ำคืนฝันประหลาดของราธียะ พระอินทร์ผู้เป็นบิดาของอรชุนได้จำแลงกายเป็นพราหมณ์เฒ่า ออกเดินทางเข้าเมืองด้วยความตั้งใจที่จะไปพบราธียะตอนเวลาเที่ยงวัน ซึ่งเป็นเวลาที่ราธียะบูชาสุริยเทพเสร็จสิ้น...

ระหว่างปีสุดท้ายที่พี่น้องปาณฑพต้องแอบอาศัยในราชสำนักของท้าววิราฏ มีบางเรื่องราวที่เกิดขึ้นในราชสำนักหัสตินาปุระเช่นกัน ในคืนหนึ่งขณะที่ราธียะกำลังหลับอยู่ ได้ปรากฏเทพเจ้าลึกลับเข้ามาคุยกับราธียะ เทพลึกลับบอกกับราธียะว่าในวันพรุ่งนี้...

เช้าวันต่อมานางไศรันธรี (เทราปที) ได้พบกับเจ้าชายกีจักรที่เดินเข้ามาหาอย่างลอยหน้าลอยตา ตามปกตินางไศรันธรีจะจงเกลียดจงชังเจ้าชายกีจักร แต่วันนี้กลับมีสีหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส นางแอบกระซิบบอกเจ้าชายกีจักรว่านางเองก็มีใจให้กับเจ้าชาย...

หลังจากที่นางไศรันธรี (เทราปที) ผิดหวังกับความอ่อนแอของสามีเช่น กังกะ (ยุธิษเฐียร) นางเดินกลับไปยังที่พักพร้อมกับความเจ็บแค้นที่สุมอยู่เต็มอก ระหว่างที่นางไศรันธรีชำระล้างร่างกาย พระนางสุเทศนาเห็นเข้า จึงเดินเข้ามาเพื่อปลอบใจ...

หลังจากที่ท้าววิราฏทราบเรื่องที่เจ้าชายกีจักรล่วงละเมิดนางไศรันธรี (เทราปที) แทนที่ท้าววิราฏจะจัดการอย่างเด็ดขาด กลับเลือกที่จะนิ่งเฉยเสีย เนื่องจากแต่ไหนแต่ไรมา เจ้าชายกีจักรเป็นขุนพลคนสำคัญของแคว้นมัสยะ แม้จะมีพฤติกรรมโหดร้ายอยู่บ้าง...

ด้านเจ้าชายกีจักรเมื่อได้ทราบว่านางไศรันธรี (เทราปที) กำลังเดินทางมายังที่พัก จากเดิมที่นอนป่วยเป็นไข้ใจอยู่หลายวันก็กลับมามีชิวิตชีวา นั่งๆ นอนๆ รออยู่ที่ห้องนอนอย่างใจจดใจจ่อ เพียงไม่นานนัก นางไศรันธรีก็เดินทางมาถึง...

แม้พระนางสุเทศนาจะรับปากเจ้าชายกีจักรไว้ แต่พระนางก็ประวิงเวลาไว้หลายวัน ปล่อยให้เจ้าชายกีจักรนอนร้อนรุ่มหัวใจว่าเมื่อไหร่พี่สาวจะทำตามที่สัญญาไว้เสียที วันหนึ่งพระนางสุเทศนาก็เรียกนางไศรันธรี (เทราปที) เข้ามาพบ พระนางพูดเกริ่นกับนางไศรันธรีว่า...