เนื้อเรื่องมหาภารตะ

ระหว่างทางที่กฤษณะเดินทางกลับ กฤษณะได้ชักชวนกรรณะออกไปนั่งรถเล่นนอกเมืองหัสตินาปุระ โดยมีความลับบางอย่างที่กฤษณะตั้งใจจะเผิดเผยให้กรรณะได้รับรู้ก่อนที่สงครามจะเกิดขึ้น เมื่อเดินทางไปจนถึงที่เงียบสงบ กฤษณะและกรรณะเดินข้างเคียงกันไป...

วันต่อมา ราชสำนักหัสตินาปุระได้เปิดสภาเพื่อรับฟังข้อเสนอจากทางพี่น้องปาณฑพ โดยมีกฤษณะเป็นตัวแทนในการเจรจา โดยมีผู้อาวุโสของราชสำนักหัสตินาปุระ ไม่ว่าจะเป็นท้าวภีษมะ ท้าวธฤตราษฏร์ โทรณาจารย์ กฤปาจารย์ ศกุนิ รวมถึงทุรโยธน์ผู้เป็นตัวการสำคัญของการตัดสินใจ...

ไม่นานสัญชัยคนสนิทของท้าวธฤตราษฏ์ ก็นำคำตอบจากทางราชสำนักหัสตินาปุระไปส่งถึงพี่น้องปาณฑพโดยมีข้อสรุปได้ใจความว่า ทางราชสำนักหัสตินาปุระนำโดยท้าวธฤตราษฏ์จะไม่ยอมแบ่งพื้นที่ให้กับทางพี่น้องปาณฑพ...

เวลาผ่านไปไม่นาน คณะทูตที่ได้รับการแต่งตั้งจากยุธิษเฐียรก็เดินทางถึงราชสำนักหัสตินาปุระ หลังจากได้พักก็ได้เข้าพบท้าวธฤตราษฏร์ โดยมีท้าวภีษมะ โทรณาจารย์ กรรณะ ศกุนิ และทุรโยธน์ เข้าร่วมการประชุมครั้งนี้อย่างครบถ้วน พราหมณ์ผู้เป็นตัวแทนของฝั่งพี่น้องปาณฑพ...

ท้าวศัลยะเดินทางมาถึงเมืองอุปปาลาวัย และได้พบกับพี่น้องปาณฑพก็สวมกอดกันอย่างรักใคร่ ท้าวศัลยะดีใจที่พี่น้องปาณฑพได้ผ่านอุปสรรคในการเนรเทศทั้ง 13 ปีมาได้ และยินดีเป็นอย่างยิ่งที่ได้พบกันใหม่ในครั้งนี้...

เมื่อทุรโยธน์เห็นว่าท้าวศัลยะได้รับการปรนนิบัติอย่างดีจนเป็นที่พึงพอใจแล้ว ก็ปรากฏตัวออกมาให้ท้าวศัลยะเห็น ทุรโยธน์กล่าวกับท้าวศัลยะว่าตนเป็นผู้ตระเตรียมการต้อนรับทั้งหมด ท้าวศัลยะตกใจที่ได้พบกับทุรโยธน์แทนที่จะเป็นพี่น้องปาณฑพอย่างที่คาดไว้...

ทางด้านท้าวศัลยะผู้เป็นพี่ชายของพระนางมาทรี ซึ่งเป็นมารดาของฝาแฝดนกุลและสหเทพ เมื่อได้ยินข่าวว่าพี่น้องปาณฑพต้องการรวบรวมกองทัพพันธมิตร ก็ตัดสินใจยกกองทัพออกจากเมืองเพื่อเดินทางมาเข้าร่วมกับพี่น้องปาณฑพซึ่งเป็นหลานแท้ๆ ของตนเองในทันที แม้ว่าระยะทางจะยาวไกล...

เพียงแค่ชั่วครู่เดียว อรชุนก็ก้มลงกราบกฤษณะแล้วตอบว่า ข้าไม่ต้องการสิ่งใดในโลกนี้ ข้าต้องการเพียงท่านเท่านั้น คำตอบของอรชุนสร้างความปลื้มปริ่มให้กับกฤษณะ แต่สำหรับทุรโยธน์แม้จะได้เลือกทีหลังแต่ผลการเลือกของอรชุนก็นับเป็นผลดีอย่างยิ่งกับตน...

ระยะเวลาผ่านไป ในที่สุดกฤษณะก็ตื่นขึ้นมา กฤษณะลืมตาขึ้นมาและพบกับอรชุนที่รออยู่ที่ปลายเท้า กฤษณะยิ้มให้อรชุนอย่างเป็นมิตร ระหว่างที่กำลังจะเอ่ยปากถามเรื่องราวจากอรชุน กฤษณะก็พบว่าในห้องยังมีทุรโยธน์ที่นั่งรออยู่ด้านข้างของกฤษณะอีกคนหนึ่ง...

นอกเหนือจากอรชุนที่เร่งเดินทางมาขอพบกฤษณะเพื่อเชื้อเชิญเข้าร่วมเป็นพันธมิตรแล้ว ทางฝั่งเการพ ทุรโยธน์เองก็ได้รับคำเตือนจากท้าวศกุนิให้เร่งรีบเดินทางมาเช่นกัน แถมทุรโยธน์ยังมาถึงเมืองทวารกาก่อนอรชุนอยู่พอสมควร ทั้งสองเดินทางเข้าเมืองทวารกาและพบกับสาตยกี...

หลังจากงานแต่งงานของเจ้าชายอภิมันยุ พี่น้องปาณฑพย้ายมาพำนักที่เมืองอุปปาลาวัย ยุธิษเฐียรและท้าวทรุปัทก็เร่งเตรียมพราหมณ์ที่จะส่งไปทำหน้าที่เจรจากับราชสำนักหัสตินาปุระ โดยมีเงื่อนไขให้ทุรโยธน์ยอมแบ่งอาณาจักรมาครึ่งหนึ่งให้พี่น้องปาณฑพครอบครอง...

งานแต่งงานระหว่างเจ้าชายอภิมันยุ กับเจ้าหญิงอุตตรา ลูกสาวของท้าววิราฏ ถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ เหล่ากษัตริย์ทั้งหลายที่สนับสนุนพี่น้องปาณฑพได้รับคำเชิญให้มาร่วมพิธีอย่างพร้อมหน้าพร้อมตา โดยเฉพาะฝั่งเมืองทวารกา ไม่ว่าจะเป็นกฤษณะ พลราม...

พฤหันนลา (อรชุน) สงสัยในอาการของกังกะ (ยุธิษเฐียร) ที่คอยหลบหน้าหลบตาตน จึงเดินทางไปปรึกษาวัลละ (ภีมะ) ทั้งสองเห็นพ้องต้องกันว่าเกิดเรื่องใดกับกังกะอย่างแน่นอน จึงขอเข้าพบกังกะอีกรอบ พร้อมด้วยพี่น้องคนอื่นๆ...

ระหว่างที่เรื่องราวในราชสำนักกำลังชุนมุนวุ่นวายอยู่นั้น มีข่าวส่งมาถึงท้าววิราฏว่าเจ้าชายอัตราได้เดินทางกลับมาแล้ว ท้าววิราฎก็ยินดีเป็นอย่างยิ่งรีบวิ่งออกไปต้อนรับทันที เมื่อท้าววิราฎได้พบกับเจ้าชายอัตรา ก็แสดงความยินดีและกล่าวชื่นชมความเก่งกาจของลูกชายตน...

ฝ่ายท้าววิราฏหลังจากได้รับชัยชนะจากการรบกับพระราชาสุสาร์มา ก็เคลื่อนทัพกลับแคว้นมัสยะอย่างมีความสุข แต่ทันทีที่ท้าววิราฏกลับมาที่เมืองก็มีเหล่าเสนาบดีแจ้งข่าวว่ากองทัพหัสตินาปุระยกพลมาตีกระหนาบ ไล่ต้อนฝูงปศุสัตว์ไปเป็นจำนวนมาก...