เนื้อเรื่องมหาภารตะ

หลังจากภีมะตื่นขึ้นมาในน้ำ เห็นงูที่กัดอยู่รอบๆ ตัวก็เข้าใจว่าถูกทำร้ายแล้ว แต่เคราะห์ดีที่พิษของงูเกิดหักล้างกับพิษในอาหารพอดี ทำให้ภีมะกลับมามีสติสมบูรณ์ และใช้กำลังทำลายเชือกที่มัดตนออกได้ เหล่างูพอเห็นภีมะ นอกจากจะสามารถทนพิษงูเป็นร้อยๆ ตัวกัดได้...

เมื่อความเกลียดของทุรโยธน์มากขึ้นจนเกินห้ามใจไหว ทุรโยธน์ได้ปรึกษากับศกุนิ ผู้เป็นลุง ผู้มากด้วยแผนการร้าย ว่าจะทำอย่างไรดีถึงจะสามารถกำจัดภีมะให้พ้นสายตาได้ ท้ายที่สุดได้ตกลงวางแผนว่าวางยานอนหลับภีมะ แล้วจับมัดไว้ ปล่อยให้งูกัด และยังทิ้งลงไปในน้ำ...

ราชสำนักหัสตินาปุระจากเดิมมีทุรโยธน์และเหล่าเการพทั้ง 99 ก็วุ่นวายคึกคักอยู่แล้ว วันนี้มีเหล่าปาณฑพอีกห้าคนเพิ่มมา ทำให้ความวุ่นวายอลหม่านมากขึ้นเป็นทวีคูณ ในหมู่เด็กๆ ด้วยกันแล้ว ที่จะมีซนเป็นพิเศษก็คือ "ภีมะ" เนื่องจากมีรูปร่างใหญ่โต และมีกำลังมากกว่าใคร...

ช่วงเวลาต่อจากนั้นเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขของท้าวปาณฑุมาก จากเดิมที่เคยหมดหวังที่จะมีโอรส กลับมีโอรสมาให้แช่มชื่นหัวใจตั้ง 5 คน ทั้งหมดใช้ชีวิตร่วมกันในป่าอย่างมีความสุข ไร้เรื่องราวใดๆ รบกวนจิตใจ เวลาผ่านไปไม่นาน ผลกรรมของท้าวปาณฑุที่ได้พลั้งมือฆ่าฤาษี 2...

ทางด้านฝั่งท้าวปาณฑุ เมื่อเสด็จออกมาอยู่ป่าพร้อมพระมเหสีทั้งสอง ในเริ่มต้นทั้งสามพระองค์ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขดี แต่พอผ่านไประยะหนึง ทั้งสามพระองค์ได้ยินข่าวว่าฝั่งราชสำนักหัสตินาปุระ พระนางคานธารีทรงตั้งครรภ์แล้ว...

ในระหว่างที่ท้าวปาณฑุและมเหสีไปอยู่ป่านั้น ฝั่งราชสำนักหัสตินาปุระก็มีข่าวดี นั่นคือ พระนางคานธารีตั้งครรภ์ แต่การตั้งครรภ์ของพระนางคานธารีนั้น มีเรื่องราวผิดแผกไปอีก ตามปกติคนทั่วไปจะตั้งครรภ์ 9 เดือนก็คลอดออกมา แต่สำหรับพระนางคานธารีนั้น...

เมื่อราชสำนักขาดผู้ปกครอง หน้าที่ของพระราชาจึงตกเป็นของท้าวธฤตราษฏร์ ซึ่งแม้ว่าจะพระเนตรบอด แต่ก็มีความชาญฉลาดในการวางแผน โดยมีวิทูรเป็นที่ปรึกษาอยู่ข้างกาย แต่สิ่งที่สะท้อนในใจของท้าวภีษมะคือ ภารกิจในการดูแลราชสำนัก...

ในด้านการปกครอง ท้าวปาณฑุปกครองได้อย่างดีเยี่ยม ทำการรบขยายอาณาเขตไปอย่างต่อเนื่อง ชื่อเสียงเป็นที่เลื่องลือ ในอีกด้านหนึ่ง ท้าวปาณฑุก็โปรดปรานการเข้าป่าเพื่อล่าสัตว์ เป็นชีวิตจิตใจ ในการเข้าป่าล่าสัตว์แต่ละครั้งท้าวปาณฑุจะพา พระเมหสีทั้งสองร่วมเสด็จไปด้วย...

สำหรับการอภิเษกสมรสของท้าวปาณฑุนั้นเรียบง่ายกว่าท้าวธฤตราษฏร์มากนัก เรื่องมีอยู่ว่าที่แคว้นกุนตีโภชจัดพิธีสยุมพรให้กับเจ้าหญิงกุนตี ในบรรดาเจ้าชายที่มาจากแว่นแคว้นต่างๆ เจ้าหญิงกุนตีเลือกเจ้าชายปาณฑุเป็นพระสวามี และเช่นเดียวกันที่แคว้นมัทระ...

เมื่อเจ้าชายธฤตราษฏร์ ถึงวัยอันควรแก่การอภิเษกสมรส ท้าวภีษมะผู้เป็นเสมือนพ่อก็ต้องทำหน้าที่จัดหาให้ ท้าวภีษมะได้ยินมาว่าเจ้าหญิงแห่งแคว้นคันธาระ มีพระสิริโฉมงดงามมาก ท้าวภีษมะจึงได้ทำหนังสือไปถึงพระราชา แคว้นคันธาระ แต่ไม่ได้บอกตรงๆ ว่าเจ้าชายธฤตราษฏร์...

ท้าวภีษมะทำหน้าที่ดูแลหลานทั้งสามไปพร้อมๆ กัน รวมถึงทำหน้าที่เป็นผู้สำเร็จราชการร่วมกับพระนางสัตยวดีจนกว่าเจ้าชายธฤตราษฎร์และปาณฑุเติบใหญ่พอที่จะมารับช่วงต่อเป็นพระราชา เหตุการณ์ผ่านไปหลายปี และแล้ววันเวลาที่เหมาะที่ควรก็มาถึง...

กลับมาดูทางด้านพระนางอัมพิกา และพระนางอัมพาลิกา กลับกลายเป็นว่าทั้งสองพระนางยินดีอภิเษกสมรสกับเจ้าชายวิจิตรวีรยะ แถมยังอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข แต่เมื่อเวลาผ่านไป เจ้าชายวิจิตรวีรยะอยู่ๆ ก็สิ้นพระชนม์ไป ทั้งๆ ที่ยังไม่มีโอรสสืบทอดราชบัลลังค์...

หลังจากท้าวภีษมะนำเจ้าหญิงทั้งสาม ได้แก่พระนางอัมพา อัมพิกา และอัมพิลิกา กลับมาเมืองหัสตินาปุระ เพื่ออภิเษกสมรสกับเจ้าชายวิจิตรวีรยะ พระนางอัมพาก็รวบรวมความกล้าบอกกับท้าวภีษมะว่า แท้ที่จริงแล้วพระนางได้ตกลงปลงใจเลือกท้าวศัลวะ เป็นสวามีแล้ว...

เวลาผ่านไปเนิ่นนาน จนกระทั่งท้าวศานตนุสิ้นพระชนม์ เมืองหัสตินาปุระก็ได้โอรสของท้าวศานตนุกับพระนางสัตยวดีชื่อ "วิจิตรวีรยะ" ก็ขึ้นครองบัลลังก์แทน โดยมีท้าวภีษมะคอยดูแลปกปักรักษา เมื่อพระราชาวิจิตรวีรยะ ถึงเวลาควรมีคู่ครอง...

ท้าวศานตนุหลังจากที่ต้องเลิกรากับพระแม่คงคา แต่ก็ยังมีลูกชายเจ้าชายเทวพรตอย่างมีความสุขมาประมาณ ๔ ปี และแต่งตั้งให้เจ้าชายเทวพรตเป็นพระยุพราช พระองค์ก็เจอกับลูกสาวชาวประมงซึ่งมีกลิ่นกายหอมมาก ชื่อว่า "สัตยวดี" จึงไปสู่ขอนางกับพ่อของนาง...