เนื้อเรื่องมหาภารตะ

การเดินทางเพื่อปลีกวิเวกของอรชุนยังดำเนินต่อไป อรชุนเดินทางมาได้พักหนึ่งก็พบเมืองมณีปุระ ซึ่งท้าวจิตรเสนเป็นพระราชาครองเมืองอยู่ ระหว่างที่อรชุนเดินทางเข้าเฝ้าท้าวจิตรเสนก็ได้พบกับพระธิดา ชื่อเจ้าหญิงจิตรางคทา ผู้มีสิริโฉมงดงาม...

หลังจากที่อรชุนอาบน้ำเสร็จ ก็มีสตรีนางหนึ่งเดินเข้ามา นางเดินเข้ามาจับตัวอรชุน และยังพาอรชุนดำดิ่งลงไปใต้น้ำ อรชุนยังมีสติดีและคาดว่าสตรีนางนี้ต้องไม่ประสงค์ร้ายกับตนจึงยอมปล่อยเลยตามเลย นางจึงพาอรชุนมายังราชวังที่อยู่ใต้แม่น้ำคงคา เมื่อถึงที่หมาย...

หลังจากที่อรชุนออกเดินทางจากเมืองอินทรปรัศถ์ อรชุนตั้งเป้าหมายแรกคือการล้างบาปที่แม่น้ำคงคา ที่ได้ชื่อว่าเป็นแม่น้ำศักดิ์สิทธิ์ เนื่องจากเป็นจุดหมายที่อยู่ไม่ไกลนัก อรชุนเดินทางไม่กี่วันก็บรรลุถึงแม่น้ำคงคา เมื่อถึงแม่น้ำคงคา...

หลังจากที่อรชุนตามวัวกลับมาได้ครบ พี่น้องปาณฑพก็ได้รับมอบวัวจากราชสำนักหัสตินาปุระจนครบถ้วน แผนการร้ายของท้าวสกุนิก็ไม่เป็นผลสำเร็จ แต่เรื่องราวไม่จบลงเช่นนั้น เนื่องจากอรชุนได้ละเมิดข้อตกลงการอาศัยอยู่ร่วมกันของพี่น้องปาณฑพกับพระนางเทราปที...

อรชุนรออยู่นานสองนาน ยุธิษเฐียรและพระนางเทราปทีก็ยังคงอยู่ในห้องพัก ไม่ออกมาเสียที ฝั่งทหารของหัสตินาปุระก็เร่งเร้าอรชุนให้รีบตามพวกตักษกะนาคราชไป เพราะกลัวว่าถ้าช้าไปจะไม่สามารถตามไปได้ทัน อาจต้องเสียวัวทั้งหมดไป อรชุนก็สองจิตสองใจว่าควรจะทำอย่างไรดี...

ในระหว่างที่เมืองอินทรปรัสถ์กำลังเฉลิมฉลองอยู่นั้น อรชุนได้พบกับทหารกลุ่มหนึ่ง มารายงานว่าพวกตนเป็นทหารจากราชสำนักหัสตินาปุระ...

ทางฝั่งราชสำนักหัสตินาปุระ ซึ่งปกครองโดยท้าวธฤตราษฏร์ เมื่อเห็นว่ากรุงอินทรปรัสถ์มีการเฉลิมฉลอง พระองค์ก็รับสั่งให้จัดส่งวัวจำนวนหนึ่งแสนตัวไปที่เมืองอินทรปรัสถ์เพื่อเป็นบรรณาการ เมื่อทราบดังนั้น ท้าวศกุนิผู้เป็นพี่ชายของพระนางคานธารี...

หลังจากพี่น้องปาณฑพและกฤษณะใช้เวลาไม่นาน ในการปรับปรุงพื้นที่ขาณฑวะปรัสถ์ ซึ่งได้รับแบ่งสรรปันส่วนจากท้าวธฤตราษฏร์ แต่เดิมเป็นพื้นที่รกร้าง ให้กลายเป็นพื้นที่เขียวชะอุ่ม โดยอาศัยความช่วยเหลือจากอรชุน กฤษณะ มายาสูร และพระเวสสุกรรม...

รากษสมายาสูร เดิมทีเป็นสถาปนิกของพวกรากษส เชี่ยวชาญทางด้านสร้างปราสาทราชวัง หลังจากรอดชีวิตจากการเผาป่าขาณฑวะปรัสถ์ ก็สัญญาจะสร้างราชวังให้กับพี่น้องปาณฑพ รากษสมายาสูรจึงนำพรรคพวกเดินทางไปยังที่เก็บสมบัติของตน และนำข้าวของ อัญมณีต่างๆ...

ฝ่ายพระอินทร์เมื่อจบศึกกับอรชุน ถึงแม้ว่าตนจะเป็นฝ่ายพ่ายแพ้แต่ก็รู้สึกภูมิใจที่อรชุนบุตรชายของตนเอง มีความสามารถขนาดที่รบชนะตนได้ พระอินทร์จึงได้บอกกับอรชุนว่า วันหนึ่งเมื่ออรชุนพร้อม พระอินทร์จะนำพาอรชุนขึ้นไปท่องเที่ยวบนสวรรค์ ให้พบกับความสวยงามต่างๆ...

เมื่อเริ่มเปิดศึก อรชุนก็รบกับพระอินทร์อย่างเข้มแข็ง ห้าวหาญ ส่วนพระอินทร์เองก็ใช้อาวุธที่มีเข้าโจมตีทั้งอรชุนและกฤษณะ กลายเป็นการต่อสู้ที่ดุเดือดจนเทวดาทั้งหลายที่แอบดูอยู่หวั่นวิตกว่าโลกจะสลายสิ้นไปเพราะอาวุธของทั้งสาม แต่ในท้ายที่สุด...

ทันใดนั้นเอง ผู้นำทัพก็ปรากฏตัว ที่แท้ผู้ที่นำทัพเทวดามาช่วยตักษกะนาคราช ไม่ใช่ใครอื่น แต่คือพระอินทร์ ผู้เป็นบิดาของอรชุนนั่นเอง เนื่องจากตักษกะนาคราชและพระอินทร์เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เก่าก่อน เมื่อใดที่ตักษกะนาคราชตกระกำลำบาก...

เมื่อเริ่มการสู้รบ อรชุนก็จับคู่รบตัวต่อตัวกับตักษกะนาคราช ทั้งสองรบพัวพันกันอยู่ระยะหนึ่ง แต่ด้วยความต่างชั้นของฝีมือ รวมถึงอรชุนได้รับธนูวิเศษคาณฑีวะจากพระอัคนี ทำให้อรชุนสามารถชนะตักษกะนาคราช ตักษกะนาคราชถูกอรชุนยิงธนูใส่จนร่างเกิดบาดแผลเต็มไปหมด...

เมื่ออรชุน กฤษณะ และพระอัคนี้เตรียมตัวพร้อม ขณะที่พระอัคนีเตรียมตั้งท่าจะเริ่มเผาป่า ก็บังเกิดหมอกควันปรากฏขึ้นด้านหน้าของอรชุนและกฤษณะ ทันใดนั้นเองตักษกะนาคราช ผู้เป็นราชาแห่งนาคผู้อาศัยอยู่ในป่าแห่งนี้ก็ปรากฏกายขึ้น พร้อมทั้งกองทัพนาคอีกนับพัน...

ระหว่างที่อรชุนกับกฤษณะตรวจสอบพื้นที่ป่าขาณฑวะปรัสถ์ พระอัคนีก็ได้ปรากฏตัวให้ทั้งสองได้เห็น โดยพระอัคนีเล่าให้ทั้งสองฟังว่าพระองค์เกิดอาการประชวรขึ้น พระองค์ได้ปรึกษากับพระพรหม พระพรหมแนะนำว่าในป่าขาณฑวะปรัสถ์นั้นมีพืชและสมุนไพรมาก...