เนื้อเรื่องมหาภารตะ

หลังจากที่พี่น้องปาณฑพ พระนางกุนตีและพระนางเทราปที ได้เดินทางกลับเมืองหัสตินาปุระ ชาวเมืองหัสตินาปุระก็จัดงานเฉลิมฉลองอย่างยิ่งใหญ่เป็นเวลาหลายวัน เวลาผ่านไปพอสมควร ท้าวธฤตราษฏร์ก็สั่งให้จัดราชาภิเษกเจ้าชายยุธิษเฐียรพี่ใหญ่แห่งห้าพี่น้องปาณฑพ เป็นพระราชา...

เมื่อราชสำนักหัสตินาปุระได้ข้อสรุปเรื่องปาณฑพก็ส่งวิฑูรมาที่แคว้นปัญจาละ เพื่อเชิญชวนให้พี่น้องปาณฑพเดินทางกลับราชสำนักหัสตินาปุระ พี่น้องปาณฑพหลังจากได้รับคำเชิญก็พูดคุยปรึกษากัน ตกลงกันว่าจะทำตามคำเชิญของท้าวภีษมะ จึงได้แจ้งความต้องการให้ท้าวทรุปัททราบ...

ในส่วนของราชสำนักหัสตินาปุระ เมื่อได้ทราบข่าวว่าพี่น้องปาณฑพและพระนางกุนตียังมีชีวิตอยู่ คนที่ดีใจที่สุดย่อมเป็นท้าวภีษมะ ที่รู้ความจริงตั้งแต่แรกแล้ว ว่าพี่น้องปาณฑพและพระนางกุนตียังรอดชีวิต จากคำบอกเล่าของวิฑูร ส่วนท้าวธฤตราษฏร์กับทุรโยธน์...

ในที่สุด วันที่จัดพิธีแต่งงานก็มาถึง ท้าวทรุปัทซึ่งได้พูดคุยกับลูกชายจนมั่นใจว่าแท้ที่จริงพราหมณ์ทั้งห้านี่คือภารดาปาณฑพอย่างแน่นอน จึงจัดพิธีแต่งงานให้อย่างยิ่งใหญ่สมเกียรติของพี่น้องปาณฑพ ในเบื้องต้นก่อนจะเริ่มพิธี ท้าวทรุปัทเอ่ยปากถามยุธิษเฐียร...

หลังจากเสร็จสิ้นพิธีสยุมพร เมื่อพราหมณ์ทั้งห้าขอตัวลากลับบ้านพร้อมพระนางเทราปที ทั้งท้าวปรุปัทและเจ้าชายธฤษฏะทยุมันก็นั่งปรึกษากัน ทั้งสองมีความเป็นห่วงพระนางเทราปทีว่าจะต้องไปพบกับอะไรบ้าง ท้าวทรุปัทจึงสั่งให้เจ้าชายธฤษฏะทยุมันแอบไปดูว่าพระนางเทราปที...

เมื่อเรื่องราวปัญหาเกี่ยวกับพระนางเทราปที ทำให้พี่น้องปาณฑพต้องถกเกียงกันอย่างยาวนาน จนแล้วจนรอดก็ยังไม่ได้ข้อสรุป ทันใดนั้นเอง ฤาษีวยาสก็ปรากฏตัวออกมาให้ทุกคนเห็น ฤาษีกล่าวกับทุกคนให้สงบสติอารมณ์ และบอกว่าปัญหาเรื่องพระนางเทราปทีนั้น มีคำตอบที่ชัดเจน...

เมื่อจบพิธี เจ้าชายต่างๆ แยกย้ายกันกลับบ้านเมืองของตนเองไป ทางพราหมณ์หนุ่มผู้ชนะการแข่งขันอย่างอรชุน ก็ต้องนำพระนางเทราปทีกลับที่พักตามธรรมเนียมเช่นกัน ทั้งห้าคนก็ลาท้าวทรุปัทและเจ้าชายธฤษฏะทยุมันเพื่อกลับที่พัก...

เมื่อเสียงเอะอะเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ ตัวตั้งตัวตีในฝั่งวรรณะกษัตริย์ก็คือ ทุรโยธน์เริ่มหยิบอาวุธขึ้นมาเตรียมจะเข้าโจมตีพราหมณ์หนุ่มผู้ชนะการแข่งขัน แต่ฝ่ายวรรณะพราหมณ์ก็เริ่มรู้สึกไม่พอใจที่วรรณะกษัตริย์ไม่เคารพกฏกติกาที่ฝ่ายตนเองเป็นฝ่ายชนะ...

หลังจากเสียงฮือฮาเงียบลง คนที่รู้สึกตัวก่อนคนแรกก็คือเจ้าชายธฤษฏะทยุมัน ผู้เป็นผู้ดำเนินรายการหลักนั่นเอง เจ้าชายธฤษฏะทยุประกาศให้พราหมณ์หนุ่มผู้ยิงธนูได้ถูกเป้าเป็นผู้ชนะในพิธีสยุมพรครั้งนี้ และยินดีจะให้พระนางเทราปทีแต่งงานกับพราหมณ์หนุ่มผู้นี้...

หลังจากที่กรรณะยิงพลาดเป้าแล้วเดินกลับไปนั่งที่ บรรยากาศในพิธีก็เงียบสนิทเพราะทุกคนคาดว่ากรรณะน่าจะเป็นคนเดียวที่มีโอกาสจะทำสำเร็จแต่ก็ยังพลาดไปเพียงเส้นผม เจ้าชายธฤษฏะทยุมันก็ได้เชิญให้ผู้เข้าร่วมพิธีในวรรณะพราหมณ์ เริ่มทำการแข่งขันได้...

เมื่อเริ่มแข่งขัน เจ้าชายธฤษฏะทยุมันก็เชิญให้ผู้เข้าร่วมพิธีในวรรณะกษัตริย์ได้เริ่มยิงธนูก่อน พระราชาและเจ้าชายแห่งแคว้นต่างๆ ก็หมุนเวียนกันไปแสดงฝีมือ แต่ก็ไม่มีใครที่สามารถยกคันธนูอันหนักอึ้งขึ้นได้ หรือแม้ว่ามีคนที่สามารถยิงธนูได้แต่ก็พลาดเป้าไปทั้งหมด...

ในส่วนของพระกฤษณะที่เดินทางมาร่วมพิธีสยุมพร พร้อมทั้งพระพลรามผู้เป็นพี่ชาย และสาตยกี ผู้เป็นทั้งเพื่อนและลูกศิษย์ของอรชุน (ต้องเล่าเพิ่มเติมว่า หลังจากที่โทรณาจารย์สอนวิชาให้กับอรชุนทุกสิ่งสรรพแล้ว โทรณาจารย์ได้เคยแนะนำให้อรชุนไปฝากตัวเรียนวิชากับพระกฤษณะ...

หลังจากเจ้าชายธฤษฏะทยุมันกล่าวจบ สายตาของทุกคนที่มาร่วมงานก็สาดส่องไปที่พระนางเทราปที ผู้เป็นที่หมายปองของผู้เข้าร่วมพิธีทุกคน พระนางสวมชุดสีแดง มีใบหน้าที่งดงามยิ่งกว่าสตรีคนใดในโลกนี้ ในมือของพระนางถือพวงมาลัยที่พร้อมจะมอบให้ผู้ที่ชนะการแข่งขันในครั้งนี้...

เมื่อเริ่มพิธีการสยุมพร เจ้าชายธฤษฏะทยุมันก็เริ่มประกาศเงื่อนไขในการสยุมพร เจ้าชายประกาศว่า พระนางเทราปทีจะยินยอมพร้อมใจแต่งงานกับผู้ใดก็ตามที่สามารถยิงธนูโดยใช้คันธนูที่วางอยู่ด้านหน้านี้ ยิงธนูไปโดนเป้าที่เป็นรูปปลาที่แขวนอยู่ด้านบนอย่างแม่นยำจนตกลงมา...

เมื่อเหล่าปาณฑพและพระนางกุนตี เดินทางถึงเมืองกัมปิลยะ แคว้นปัญจาละ ก็พบกับความครึกครื้น เนื่องจากใกล้จะมีพิธีสยุมพรของพระนางเทราปทีในอีกไม่กี่วันนี้ เหล่าปาณฑพและพระนางกุนตีอาศัยพักอยู่กับพราหมณ์ใจดีสองสามีภรรยา...